اثر مصرف خوراکی سیرکوهی (allium schoenoprasum) بر میزان گلوکز و لیپیدهای خون موش صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

روش بررسی: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت درمان، دیابتی و دیابتی تحت درمان تقسیم شدند. دیابت موش ها به وسیله تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین به میزان60 mg/kg  القاء شد. دو گروه تحت تیمار از غذای موش حاوی گیاه سیرکوهی با نسبت وزنی 6.25 درصد مخلوط شده با غذای استاندارد موش به شکل خوراکی یک هفته پس از شروع آزمایش به مدت 6 هفته استفاده نمودند. میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در ابتدای مطالعه و در هفته های 3 و 6 پس از دیابتی شدن اندازه گیری گردید.

یافته ها: در گروه دیابتی تحت درمان با گیاه میزان گلوکز سرم به طور معنی دار در هفته های 3 و 6 کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود (p<0.05). به علاوه سطح کلسترول توتال در گروه دیابتی تحت تیمار در هفته ششم تغییر معنیداری در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده نشان نداد. تفاوت موجود بین دو گروه دیابتی و دیابتی تحت تیمار از نظر تری گلیسیرید معنی دار بود (p<0.05). میزان کلسترول ldl موش های دیابتی تحت درمان با سیرکوهی در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده، به طور معنی داری کاهش یافت (p<0.05). میزان hdl موش های دیابتی تحت درمان با سیرکوهی در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده افزایش معنی داری داشت (p<0.05).