همبستگی چاقی و اضافه وزن با کم توجهی در دختران مدارس ابتدایی

روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 300 نفر دانش آموز دختر 11-7 ساله مدارس ابتدایی شهر تبریز در سال 1386 انجام شد. نمونه ها به طور طبقه ای تصادفی برحسب وضعیت نمایه توده بدنی (bmi)، در سه گروه دارای وزن طبیعی، اضافه وزن و چاق قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست رفتاری کودک (cbcl) بود. این ابزار 113 سوال دارد که 9 سوال آن برای تعیین کم توجهی کودکان طراحی و رفتارها با مقیاس سه درجه ای رتبه بندی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارspss-11.5  و آزمون آماریanova  استفاده شد.

یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین کم توجهی گروه دارای اضافه وزن بیشتر از گروه دارای وزن طبیعی و گروه چاق بود (p<0.05) و همبستگی معنیداری بین bmi و کم توجهی مشاهده گردید (r=0.177 ,p<0.05).

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که همبستگی معنیداری بین چاقی و کم توجهی وجود دارد. پیشگیری از چاقی به عنوان قدم اول پیشگیری از مشکلات رفتاری هیجانی کودکان، ضروری به نظر می رسد و درمان چاقی ممکن است، روشی برای مواجه با مشکلات رفتاری در کودکان باشد.