مقایسه اثر درمانی سفتریاکسون با سفازولین در پیلونفریت حاد بارداری بیمارستان فاطمیه همدان

روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی 120 بیمار مبتلا به پیلونفریت حاد که به طور تصادفی در دو گروه درمانی مختلف (60 نفری) قرار گرفته بودند، انجام شد. در یک گروه سفازولین 2 گرم وریدی (50 mg/kg) هر 6 ساعت و در گروه دیگر سفتریاکسون 1گرم وریدی (50 mg/kg) روزانه تزریق شد. درمان تا محو شدن علایم بالینی ادامه یافت و در صورت محو نشدن علایم بعد از 72 ساعت، بررسی از نظر انسداد انجام شد. در صورت عدم وجود علائم انسدادی داروی دوم جنتامایسین اضافه گردید. سپس هر دو گروه با آنتی بیوتیک خوراکی که بر اساس حساسیت آنتی بیوتیک مشخص شده بود، به مدت 10-7 روز مرخص شدند. بیماران 10-7 روز بعد از اتمام دوره درمان خوراکی برای پیگیری و انجام آز مایش آنالیز ادرار و کشت ادرار مراجعه کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss-10 و آزمون های آماری t-test و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج نشان داد که میزان پاسخ درمانی در گروه درمانی سفازولین 86.7 درصد، موارد عود 13.3 درصد، بهبودی و در گروه سفتریاکسون بهبودی در 83.3 درصد و موارد عود در 16.7 درصد بود. از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو نوع درمان دارویی وجود نداشت.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که در درمان پیلونفریت حاد بارداری اثرات درمانی سفتریاکسون مشابه اثرات درمانی سفازولین است.