میزان اضطراب و رابطه آن با برخی متغیرها در مراقبین پرواز برج مراقبت فرودگاه مهرآباد

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد که به صورت مقطعی در بهار سال 1382 انجام شده است. جمعیت مورد مطالعه تمامی پرسنل (101 نفر) برج مراقبت پرواز فرودگاه مهرآباد تهران بودند که با استفاده از پرسشنامه استاندارد 33 سؤالی اضطراب مورد مطالعه قرار گرفتند و رابطه اضطراب به عنوان یک متغیر وابسته با 8 متغیر مستقل ذکر شده، سنجیده شد.

یافته ها: در این جامعه آماری 22.8 درصد اضطراب ناچیز تا مرزی، 52.5 درصد اضطراب خفیف تا متوسط و 24.8 درصد اضطراب شدید تا بسیار شدید داشتند. ارتباط رضایت شغلی و سطح اضطراب از آماری معنی داری بوده است درصورتی که رابطه سابقه کار، سطح تحصیلات، سن، تأهل، سیگار، ورزش و سطح اضطراب از نظر آماری معنی دار نبود.

نتیجه گیری: افزایش رضایت شغلی نقش مهمی در پیشگیری از اضطراب دارد و با توجه به این که عدم تمرکز ناشی از اضطراب در این شغل حساس، می تواند منشاء حوادث ناگوار باشد، لذا پیشنهاد می شود که مسؤولین مربوطه با انتخاب مناسب افراد و همچنین برقراری شرایط مناسب جهت ایجاد رضایت شغلی، گامی مهم در ارتقاء سطح ایمنی پروازهای هوایی بردارند.