ارزیابی عملکردی لرزه ای قاب های بتنی خمشی با آرایش متفاوت مصالح هوشمند

هدف اصلی طراحی لرزه ای افزایش شکل پذیری و استهلاک انرژی زلزله با ورود سازه به ناحیه غیرخطی می باشد. به همین علت در نقاطی از سازه مانند دو انتهای تیرهای بتنی در سیستم قاب خمشی، با قوی بودن اتصال تیر به ستون، مقطع تیر عمداً تسلیم می شود که این امر موجب کاهش سختی سازه و افزایش شکل پذیری شده و نیروهای لرزه ای میرا می شود. نکته مهم عدم کاربری سازه ها پس از وقوع زلزله به علت تغییر مکان پسماند می باشد، جهت جلوگیری از تخریب سازه ها به علت عدم سرویس دهی پس از زلزله نیاز به مصالحی با خاصیت ابرکشسانی و توانایی بازیابی تغییر شکل اولیه پس از باربرداری می باشد. با توجه به اهمیت این موضوع استفاده از رفتار هوشمند فلزها و آلیاژهای جدید، بخش قابل توجهی از نحقیاقت امروز را به خود اختصاص داده است. از جمله این مصالح هوشمند می توان به آلیاژهای حافظه دار شکلی (sma) اشاره نمود. از مهمترین ویژگی های آلیاژهای حافظه دار شکلی قابلیت حفظ شکل اولیه و فوق ارتجاعی بودنشان می باشد با این ویژگی ها، استفاده از این آلیاژها در سازه می تواند رفتار لرزه ای آن را بهبود ببخشد اما با دلیل بالا بودن هزینه به صرفه نمی باشد لذا لازم است با یک طرح بهینه، استفاده مطلوبی از آنها صورت پذیرد. بررسی رفتار سازه های بتنی مسلح شده با آلیاژهای حافظه دار شکلی در طبقات مختلف مشاهده شده است در تمام موارد رفتار سازه هایی که در %30 نخست ارتفاع سازه از آلیاژهای حافظه دار شکلی استفاده کرده اند بسیار مشابه سازه هایی است که در تمامی از این آرماتورها استفاده کرده اند در صورتی که از نظر عملکردی رفتار بهتری از خود نشان می دهند لذا هزینه استفاده آرماتورها هوشمند در سازه به یک سوم کاهش می یابد و توصیه می شود آلیاژهای حافطه دار شکلی تنها در %30 ابتدایی ارتفاع سازه مورد استفاده قرار گیرد.