بررسی سطح سرمی آهن، فریتین و روی در بیماران مبتلا به استوماتیت آفتی عودکننده مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان- ایران در سال 1386

مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی مقطعی که به تایید کمیته اخلاق معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان رسیده است، 30 بیمار مبتلا به آفت دهانی راجعه 17 زن و 13 مرد با متوسط سنی 29±7.3 به عنوان گروه بیمار و 30 فرد سالم 17 زن و 13 مرد با میانگین سنی 33±9.8 به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. کلیه بیماران مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان توسط متخصص بیماری های دهان معاینه شدند و بر اساس معیار بالینی شامل حضور زخم های گرد و متقارن که توسط یک غشای قابل کنده شدن به رنگ سفید مایل به زرد پوشیده شده و قطر آنها کمتر از 1 cm تcmر آنها کمتر از  قطر آنها گمنمناساس معیار بالینی شامل حضور زخم های گرد و متقارن که توسط یک غشای قابل کنده شدن به رنگ سفید مای است و بدون اسکار التیام می یابند و دارای هاله اریتماتو می باشند تشخیص استوماتیت آفتی عود کننده صورت گرفت. بعد از تشخیص آفت دهانی با گرفتن 10 cc خون میزان آهن، فریتین و روی سرمی این افراد اندازه گیری شد. به منظور آنالیز آماری از آزمون t مستقل استفاده شد.

یافته ها: متوسط سطح سرمی آهن در گروه بیمار 90.92±31.8 mg/dl و در گروه کنترل 107.84±39.27 mg/dl و میانگین سطح سرمی روی در گروه بیمار 117.11±23.52 mg/dl و در گروه کنترل 118.07±41.45 mg/dl و میانگین سطح سرمی فریتین در گروه بیمار 69.79±54.76 ng/dl و در گروه کنترل 78.82±83.92 ng/dl بدست آمد. با استفاده از آزمون t مستقل ارتباط معنی دار آماری بین گروه کنترل و گروه بیمار در هیچ یک از فاکتورها دیده نشد (p>0.05).

نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه بین سطح سرمی آهن، روی و فریتین در بیماران مبتلا به استئوماتیت آفتی عودکننده و گروه کنترل از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود نداشت.