بررسی نقش نیتریک اکساید در گشادی عروق کرونر حاصل از عصاره پاغازه (falcaria vulgaris) در قلب مجزای موش صحرایی

زمینه و هدف: گیاه غازیاقی یا پاغازهfalcaria vulgaris  به شکل سنتی بویژه در غرب کشور به شکل خوراکی و به عنوان دارو مصرف می شود. در مطالعه قبل اثر گشادکنندگی رگ عصاره پاغازه نشان داده شده است. مطالعه حاضر جهت بررسی بیشتر اثر گشادکنندگی رگ ناشی از عصاره آبی الکلی گیاه پاغازه و مطالعه نقش نیتریک اکساید بعنوان یکی از مهمترین مکانیسم های اتساع عروقی و نیز بررسی آسیب احتمالی سلولی آن در قلب مجزا شده رت انجام شده است.

روش بررسی: در این مطالعه از رت های نر بالغ از نژاد nmri استفاده شد. قلب هر یک از حیوانات مطابق روش لانگندورف تحت پرفیوژن با فشار ثابت قرار گرفت. عصاره گیاه به روش خیساندن در اتانول 70% تهیه شد. آزمایشات در 3 گروه انجام گردید. در یک گروه (n=8) به ترتیب مقادیر 0.2، 1 و 5 میکروگرم در میلی لیتر عصاره به مدت 5 دقیقه به قلب ها انفوزیون گردید و پارامترهای قلبی اندازه گیری و ثبت گردید. در گروه دوم (n=8) به ترتیب مقادیر 15 و 22.5 میلی گرم با فواصل ده دقیقه ای به صورت تزریق یکجا (bolus) تجویز شدند. در حضور lname مقادیر یاد شده مجددا تجویز گردید. در گروه سوم (n=7) از ابتدا lname انفوزیون شد و مقادیر فوق الذکر استفاده شد.

یافته ها: نتایج حاکی از آن است انفوزیون مقادیر 0.2، 1 و 5 میکروگرم در میلی لیتر عصاره به صورت معنیداری (p<0.001) سبب افزایش جریان مایع کرونری در دقایق سوم تا پنجم پس از انفوزیون می شود. همچنین میزان جریان مایع از عروق کرونر پس از تجویز دوز 15 میلی گرم از 0.63±10.58 به 0.51±13.76 میلی لیتر در دقیقه و پس از تجویز دوز 22.5 میلی گرم از 0.52±9.66 به 0.64±12.18 میلی لیتر در دقیقه به صورت معنیداری افزایش یافته است(p<0.05). در حضور lname نیز این افزایش معنیدار (p<0.05) دیده شد و حاکی از آن است که مکانیسم نیتریک اکساید در این رابطه نقشی ندارد. میزان ldh آزاد شده پس از تزریق bolus دوزهای 15 و 22.5 اندازه گیری شد و اختلاف معنیداری با مقدار کنترل نداشتند.