بررسی درگیری های قلبی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور و تالاسمی اینترمدیا

روش بررسی: در این مطالعه 46 بیمار مبتلا به تالاسمی مورد بررسی قرار گرفتند که از این میان 26 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور که دریافت خون و مصرف شلاتور بطور منظم داشتند را با 20 بیمار مبتلا به تالاسمی اینترمدیا با همان گروه سنی که دریافت خون و شلاتور بطور منظم نداشتند را بطور کلینیکی و اکوکاردیوگرافی مقایسه نمودیم. داده ها با استفاده از آزمون های آماری man whitney u test ,x² test تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: نارسایی قلبی در 2 بیمار (9.52%) مبتلا به تالاسمی ماژور و 1 بیمار (4.76%) مبتلا به تالاسمی اینترمدیا وجود داشت پر فشاری ریوی (گرادیانت سیستولیک دریچه تری کوسپید بیشتر از 35 میلیمتر جیوه ) فقط در 3 بیمار (14.28%) مبتلا به تالاسمی اینترمدیا وجود داشت، در صورتیکه اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ در 5 بیمار (23.8%) مبتلا به تالاسمی ماژور (ejection fraction<55% or shortening fraction<35%) دیده شد. در بیماران بدون درگیری واضح قلبی، اندازه های قلب، توده بطن چپ، کسرکوتاه شدگی و کسر تخلیه ای بطن چپ و اختلالات دریچه ای در بیماران مبتلا به تالاسمی اینترمدیا بطور معنی داری بیشتر از بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور است. در مقابل حداکثر سرعت جریان دیاستولیک از خلال دریچه میترال در فاز اولیه نسبت به فاز انتهایی (e/a) در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بطور معنی داری بالاتر از بیماران مبتلا به تالاسمی اینترمدیا می باشد.