بررسی تنوع ژنتیکی سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیمارستان مسیح دانشوری تهران با استفاده از تکنیک miru –vntr

زمینه و هدف: امروزه پیدایش سویه های mdr به عنوان یک مشکل جدی در برابر برنامه کنترل بیماری سل در اغلب کشورها و در سطح جهانی مطرح است. از سال 1990 تاکنون موارد متعددی از گسترش سل mdr در مناطق مختلف جهان گزارش شده است، که عمدتاً به دلیل استفاده نابجا و نادرست از داروهای سل است. از علل اصلی بروز مقاومت داروئی به عنوان یک عارضه ساخت دست بشر می توان به اشتباه در طبقه بندی، عدم پایش حین درمان بیماران و عدم نظارت در مصرف داروهای ضد سل اشاره نمود. هدف این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران با استفاده از تکنیک miru-vntr می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه از 96 سویه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مبتلاء به سل ریوی تست های حساسیت داروئی به عمل آمد و تنوع ژنتیکی سویه ها بر اساس لوکوس های miru-vntr محاسبه گردید. اختلاف آللی هر کدام از لوکوس ها با استفاده از فرمول آماری hgdi بدست آمد.

یافته ها: بررسی الگوی ژنتیکی سویه های حساس نشان داد که این سویه ها متعلق به خانواده های caprae, h37rv, lam, haarlem, dehli/cas می باشند. در صورتیکه در سویه های مقاوم به داروئی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بیشتر الگوی ژنتیکی خانواده های lam, haarlem به چشم می خورد. اختلاف آللی لوکوس های سویه های حساس و مقاوم معنی دار نمی باشد. به طور  کلی لوکوس های 2، 4، 20، 24 و 27 به عنوان کمترین اختلاف آللی به میزان (hgdi≤3) و لوکوس های 10، 16، 26، 31 و 40 بیشترین اختلاف آللی به میزان (hgdi≥6) را در بین لوکوس ها سویه های حساس و مقاوم شناسائی شدند.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بیشترین تنوع ژنتیکی سویه های حساس و مقاوم به دارو به خانواده های dhli/cas, haarlem تعلق داشتند و تکنیک استفاده شده miru-vntr در این مطالعه برای بررسی تنوع ژنتیکی سویه های مایکوباکتریوم روشی سریع، دقیق و ارزان می باشد و در جمعیت های با فراوانی بالا به راحتی می توان از این تکنیک استفاده نمود.