اثر اتساع مری بر ترشح پایه و تحریک شده اسید معده در موش صحرائی

زمینه: بخوبی اثبات شده است که اتساع مری از طریق رفلکس واگی- واگی موجب شل شدن معده می گردد. با این وجود تاکنون در مورد تأثیر این رفلکس بر عملکرد ترشحی معده تحقیقی انجام نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر اتساع مری بر ترشح پایه و تحریک شده اسید معده می باشد.

مواد و روش ها: موش های صحرائی نر از نژاد ویستار (wistar) با وزن تقریبی 240-200 گرم، 24 ساعت قبل از آزمایش تحت گرسنگی قرار می گرفتند. حیوانات با کمک داروی بیهوشی یورتان (1.2 g.kg, i.p.) بیهوش، سپس تراکئستومی شدند. بعد از لاپاراتومی، معده از طریق دئودنوم جهت شستشو و اتساع لوله گذاری شد. همچنین جهت اتساع مری (10 دقیقه و به میزان (0.3 ml، یک بالون در انتهای مری قرار داده شد. تحریک ترشح اسید معده توسط اتساع معده، کارباکول(4 μg/kg. i.p.)  و یا هیستامین (5 mg/kg, s.c.) انجام شد. اثرات واگوتومی، تجویز هگزامتونیوم (10 mg/kg/h, i.p.+10 mg/kg, i.p.) مهار کننده نیتریک اکساید سنتاز (10 mg/kg, i.v., l-name) و ال-آرژینین (500 mg/kg, i.p.) بر عملکرد اتساع مری نیز مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: اتساع مری (10 دقیقه با حجم 0.3 میلی لیتر)، ترشح پایه و تحریک شده اسید معده توسط اتساع (p<0.0001)، کارباکول (p<0.01) و هیستامین (p<0.02) را بطور معنی داری کاهش داد. واگوتومی اثر مهاری اتساع مری بر ترشح تحریک شده اسید معده توسط اتساع را کاهش داد (p<0.05).