تاثیر تاموکسیفن بر ساختار هیستولوژیکی بیضه در رت های نر بالغ نژاد ویستار

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، سه گروه از رت ها به مدت 30 روز متوالی به ترتیب 200، 400 و 600 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن تاموکسفن در حلال (شامل اتانول 60 درصد و سرم فیزیولوژی) دریافت نمودند. گروه شم در این مدت فقط حلال دریافت نموده و گروه شاهد هیچ ماده ای دریافت نکرد. در اولین روز پس از پایان این دوره، حیوانات جراحی شده و بیضه آنها برداشته شد و در مایع بودن تثبیت گردید. برش هایی از بیضه با ضخامت 5 میکرومتر توسط هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی گردید.

یافته ها: ضخامت تونیکا آلبوژینه در گروه های دریافت کننده دارو در مقایسه با گروه شاهد افزایشی را نشان داد. همچنین قطر و ضخامت لوله های سمینی فر، تعداد سلول های اسپرماتوگونی a، اسپرماتوگونی b، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید، اسپرم، لایدیگ و سرتولی در گروه های دریافت کننده تاموکسیفن در مقایسه با گروه شاهد کاهش چشم گیریی داشت (p<0.05). بیشترین تاثیر تاموکسیفن در گروه دریافت کننده دوز 600 میکروگرم بر کیلوگرم مشاهده شد.

نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که تاموکسیفن به شیوه وابسته به دوز از طریق تاثیرات منفی بر بیضه، توانایی تولیدمثل را در رت های نر بالغ نژاد ویستار کاهش می دهد.