مقایسه حافظه کوتاه مدت بیماران مالتیپل اسکروزیس با افراد طبیعی

روش بررسی: در یک پژوهش تحلیلی مورد-شاهدی 40 بیمار مالتیپل اسکلروزیس، (30 بیمار تشدیدشونده-بهبود یافته «نوع عود و فروکش» و 10 بیمار نوع پیشرونده مزمن)، که با نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند با 40 فرد طبیعی با استفاده از مقیاس حافظه لوریا-نبراسکا ارزیابی و مقایسه شدند.

یافته ها: همه بیماران ام.اس (بدون افسردگی شدید که با مقیاس افسردگی بک بررسی شدند) آسیب معنی داری در تمام متغیرهای حافظه (کلامی، غیرکلامی، تاخیری و عملکرد کلی حافظه) نسبت به گروه کنترل نشان دادند (p<0.001). تفاوت عملکردهای حافظه در بین بیماران با دو نوع ام.اس معنی دار نبود (p>0.094). علاوه بر این بین ضعف حافظه و آسیب های ام.آر.آی تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>0.177).

نتیجه گیری: بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس آسیب معناداری در حافظه کلامی، غیرکلامی، تاخیری و حافظه کلی نسبت به افراد سالم دارند و توجه به این امر جهت اتخاذ راهبردهای موثر توانبخشی بر اساس الگوهای آسیب حافظه آنان می تواند موثر باشد.