مقایسه سطح پلاسمایی پراکسیداسیون چربی، قند خون و چربی های افراد معتاد به تریاک با افراد غیرمعتاد

هدف: مطالعه به منظور مقایسه سطح پلاسمایی پراکسیداسیون چربی، چربی خون، قندخون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله (hba₁c) در دو گروه معتاد به تریاک و شاهد انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی در سال 1380 بر روی 32 مرد سیگاری به عنوان گروه شاهد و 32 مرد معتاد به تریاک به عنوان گروه مورد انجام شد. عدم اعتیاد گروه کنترل با تست نواری مرفین ادراری اثبات گردید و گروه مورد حداقل 3 سال سابقه اعتیاد به تریاک به مقدار روزانه حداقل یک گرم از طریق کشیدن داشتند. داده ها با استفاده از آزمون آماری t t t و برنامه های کامپیوتری epi₆, spss تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: اختلاف آماری معنی داری در سطوح قند خون ناشتا hba₁c تری گلیسرید، کلسترول تام، hdl کلسترول، ldl کلسترول و مالون دی آلدئید گروه معتاد به تریاک نسبت به گروه شاهد وجود نداشت.

نتیجه گیری: اگرچه مصرف تریاک تأثیری بر کاهش میزان قند خون و یا سایر عوامل خطر قلبی - عروقی نداشت، ولی میزان مالون دی آلدئید را افزایش داد که خود یکی از عوامل خطر مهم بیماری های قلبی – عروقی است بنابراین توصیه مصرف تریاک در افراد دیابتی یا بیماران قلبی مردود است.