ارتباط میزان ناتوانی با نوع مفاصل درگیر در بیماران مبتلا به آستئوآرتریت

زمینه: استئوآرتریت با تخریب پیش رونده غضروف مفصلی و رشد استخوانی در لبه های مفصلی مشخص می شود و یکی از مهم ترین مشکلات سلامتی و شایع ترین علت گزارش شده ناتوانی در طول عمر است.

هدف: مطالعه به منظور جهت تعیین درد و ناتوانی در بیماران استئوآرتریت و مقایسه ناتوانی در مفاصل اندام فوقانی و تحتانی انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 200 بیمار مبتلا به استئوآرتریت که به صورت متوالی در سال 1380 درمانگاه روماتولوژی کرمان مراجعه و تمشخیص استئوآرتریت برای آنها داده شد، انجام گرفت. جهت ارزیابی ناتوانی از clinical health assessment questionnaire استفاده شد که توسط پژوهشگران برای بیماران ایرانی استاندارد شده بود. برای تحلیل داده ها از آزمون های چندمتغیره manova، آنالیز واریانس general linear modern، مجذور کای و کروسکال والیس استفاده شد.

یافته ها: شاخص ناتوانی در بین گروه های مختلف اندام فوقانی و تحتانی تفاوت معنی دار آماری داشت (p=0.001). اما بین جنسیت، میزان تحصیلات و وضعیت تاهل با ناتوانی ارتباطی مشاهده نشد. میانگین سنی افراد در بین گروه های مختلف مفصلی در حد معنی دار بود. سن افراد با شاخص ناتوانی همبستگی آماری مثبتی داشت (r=0.17, p=0.01). آنالیز واریانس چند متغیره، تفاوت آماری معنی داری را بین گروه های مختلف مفصلی در حضور سن به عنوان عامل همراه نشان داد (p=0.0001).

نتیجه گیری: درگیری چند مفصل در استئوآرتریت، عامل خطری برای ناتوانی محسوب می شود و ناتوانی در سنین کهولت افزایش می یابد.