بررسی شیوع هیپرکلسیوری و عوامل مرتبط با آن در کودکان 12-6 ساله شهرستان کاشان در سال 1383

مواد و روش ها: تحقیق با طراحی توصیفی روی 400 نفر انجام شد. کودکان به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. برای هر کودکی که در معاینه بالینی فاقد علایم بیماری هایی مثل هیپرپاراتیروئیدی، کوشینگ یا سابقه مصرف زیاد ویتامین d بود، فرم پرسشنامه تکمیل و نمونه ادرار وی جهت انجام آزمایش به آزمایشگاه ارسال شد. در آزمایشگاه مقدار کراتینین، کلسیم و سدیم ادرار با دستگاه ra1000 و فلیم فتومتر اندازه گیری و در فرم های مربوطه ثبت گردید. کودکانی که نسبت کلسیم به کراتینین (ca/cr) ادرار آنها بیشتر از 0.2 و میزان سدیم ادرار آنها بیشتر از 200 meq/lit بود به ترتیب به عنوان کودک دچار هیپرکلسیوری و هیپرناتریوری در نظر گرفته شدند، آنگاه شیوع هیپرکلسیوری تعیین و نقش عوامل مربوطه بررسی گردید .

یافته ها: از 400 کودک مورد بررسی، 362 کودک واجد شرایط بودند. شیوع هیپرکلسیوری 34.2 درصد بود که در مناطق شهری و روستایی مشابه بود. 58.1 درصد کودکان مبتلا به هیپرکلسیوری و 47.9 درصد کودکان فاقد هیپرکلسیوری پسر بودند (p<0.06). در کودکان مبتلا به وری هیپرکلسیوری 41.9 درصد هیپرناتریوری وجود داشت در حالیکه تنها 20.6 درصد اطفال نرمال، وری هیپرناتری داشتند (p<0.0001).

نتیجه گیری و توصیه ها: هیپرکلسیوری در شهرستان کاشان شیوع بالایی دارد، در پسران شایعتر از دختران است و همراهی واضحی با هیپرناتریوری دارد. بررسی میزان سدیم دریافتی این گروه از کودکان توصیه می شود.