اثر ضددرد تجویز درازمدت آنتوسیانین سیانیدین در موش صحرایی دیابتی: شواهد رفتاری

اهداف: درد ناشی از نوروپاتی اعصاب محیطی از شکایات مهم افراد مبتلا به دیابت قندی است. با توجه به این که تاکنون ترکیبات دارویی مناسب و بدون عوارض جانبی برای درمان این عارضه یافت نشده، توجه محققان به گیاهان دارویی و مواد استخراج شده از آنها معطوف شده است. سیانیدین کاهش دهنده استرس اکسیداتیو، آنتی اکسیدان قوی و ضدالتهاب است و خاصیت ضددیابتی نوع 2 دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ضددرد تجویز درازمدت سیانیدین در موش های صحرایی دیابتی انجام شد.

مواد و روش ها: از 48 سر موش صحرایی برای انجام این مطالعه مورد-شاهدی استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به 6 گروه کنترل، کنترل تحت تیمار سیانیدین یا سدیم سالیسیلات، دیابتی، دیابتی تحت تیمار با سیانیدین و دیابتی دریافت کننده سدیم سالیسیلات تقسیم شدند. سیانیدین یک هفته پس از القای دیابت به میزان 10 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی به مدت 2 ماه تجویز شد. آستانه درد با استفاده از آزمون غوطه ور کردن دم در آب داغ و میزان احساس درد در آزمون فرمالین مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با sigmastat 3.5 تحلیل شد.

یافته ها: درمان با سیانیدین به مدت دو ماه موجب کاهش معنی دار در نمرات درد در مرحله مزمن آزمون فرمالین در موش های دیابتی شد. درمان سیانیدین تفاوت معنی دار در زمان بیرون کشیدن دم از آب در موش های دیابتی ایجاد نکرد.

نتیجه گیری: تجویز درازمدت سیانیدین به مدت دو ماه بر آستانه احساس درد تاثیری ندارد ولی موجب کاهش معنی دار میزان احساس درد در مدل تجربی دیابت قندی می شود و می تواند به عنوان یک درمان کمکی در هیپرالژزی دیابتی مطرح شود.