ارزیابی نقش هسته قاعده ای جانبی آمیگدال در اثرات کورتیکوسترون بر بخاطرآوری حافظه در موش سفید آزمایشگاهی

هدف: هدف از این مطالعه تعیین نقش هسته قاعده ای جانبی آمیگدال در اثرات کورتیکوسترون بر بخاطرآوری حافظه در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی بوده است.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی 110 سرموش نر نژاد ویستار با وزن 250 تا 300 گرم استفاده شد. طی آزمایش 1، ابتدا به صورت دوطرفه روی هسته قاعده ای جانبی آمیگدال، کانون راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد موش در مدل یادگیری احترازی غیرفعال آموزش داده شد. داروی کورتیکوسترون (0.1، 0.5، 1 و 3 میکروگرم با ازاء هر طرف) 30 دقیقه قبل از تست بخاطرآوری که 48 ساعت بعد از آموزش انجام شده بود، به داخل هسته قاعده ای جانبی آمیگدال تزریق و سپس یاد گرفته های حیوان با ملاک های ارزیابی مدت زمان نهفته قبل از اولین ورود و کل زمان طی شده در ناحیه روشن طی 10 دقیقه سنجش شد و با گروه کنترل مقایسه گردید. در آزمایش 2، یک هفته قبل از آموزش، تخریب هسته قاعده ای جانبی آمیگدال با داروی nmda صورت گرفت و 48 ساعت بعد از آموزش کورتیکوسترون 1 و 3 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن حیوان به صورت زیرجلدی تزریق شد و نتایج با گروه شاهد مقایسه گردید. همچنین در انتها اثرات احتمالی تخریب هسته قاعده ای جانبی آمیگدال بر فعالیت حرکتی حیوان مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: نتایج نشان می دهد که تزریق کورتیکوسترون به داخل هسته قاعده ای جانبی آمیگدال بطور وابسته به دوز سبب اختلال در بخاطر آوری اطلاعات می شود (p<0.01). همچنین اثرات تزریق سیستمیک کورتیکوسترون به دنبال تخریب آمیگدال تعدیل می شود (p<0.01). ضمنا تخریب هسته قاعده ای جانبی آمیگدال اختلال حرکتی خاصی ایجاد نمی کند.

نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که فعال شدن گیرنده های گلوکوکورتیکوئیدی هسته قاعده ای جانبی آمیگدال نقش مهمی در بخاطرآوری اطلاعات بازی می کند. ضمنا هسته قاعده ای جانبی آمیگدال نقش مهمی در واسطه گری اثرات سیستمیک گلوکوکورتیکوئیدها بر بخاطرآوری حافظه دارد.