مقایسه پارامترهای اسپرمی در دو جمعیت زوجهای بارور و نابارور در شهر اصفهان

هدف: طراحی و اجرای یک مطالعه ای برای مقایسه پارامترهای اسپرمی در دو جمعیت بارور و نابارور و به دنبال آن تعیین مقادیر حداقل پارامترهای اسپرمی برای باروری به صورت منطقه ای در اصفهان

مواد و روشها: تعداد 200 نمونه اسپرمی افراد مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان، به عنوان نمونه های نابارور ارزیابی شدند. تعداد 234 نمونه اسپرمی افرادی که در زمان نمونه گیری همسرانشان باردار بودند، به عنوان نمونه های بارور ارزیابی قرار شدند (تابستان 83 الی تابستان 84). حجم نمونه، تراکم اسپرمی، درصد اسپرم های متحرک، درصد تحرک a، درصد اسپرم با مورفولوژی طبیعی و تعداد کل اسپرم، تعداد اسپرم متحرک، تعداد اسپرم با مرفولوژی طبیعی و تعداد اسپرم متحرک با شکل طبیعی در کلیه نمونه ها تعیین شد. سپس اطلاعات حاصل توسط نرم افزار spss آنالیز شد. میانگین، میانه، دامنه تغییرات، صدک 5 و 10 در هر یک از پارامترهای اصلی و ترکیبی در دو جمعیت بارور و نابارور محاسبه شد و نیز مقادیر سطح زیر منحنی roc و مقادیر آستانه ضروری برای باروری، در کل 434 نمونه اسپرمی، در هر یک از پارامترهای اصلی و ترکیبی تعیین شد.

یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که تنها در مورد میانگین پارامتر حجم نمونه، در بین دو جمعیت بارور و نابارور اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود (p=0.142) و این پارامتر نیز ارزش تشخیصی، به عنوان معیار تشخیص پتانسیل باروری افراد نیست. و این در حالی است که مورفولوژی طبیعی اسپرم (auc=0.790) و درصد تحرک سریع و خطی اسپرم در نمونه ها (auc=0.733) از حساسیت و اختصاصی بودن بالایی برای پیش بینی پتانسیل باروری افراد برخوردار هستند.

نتیجه گیری: مقایسه نتایج این مطالعه و مطالعات بین المللی مشابه، بیانگر ضرورت اجرای این گونه مطالعات به صورت منطقه ای و دوره ای است. چرا که اختلافات جغرافیایی و ژنتیکی می توانند از عوامل تفاوت در مقادیر پارامترهای اسپرمی باشند که این امر در شناسایی افراد نابارور و انتخاب روش درمانی مناسب نقش مهم و اساسی را ایفا می نماید.