مطالعه اثر رتینوئیک اسید و میتوژنها بر رشد وزیکول چشمی و لنزی جنین موش و بیان پروتئین fos در محیط کشت

هدف: تعیین اثر رتینوئیک اسید و میتوژنها و بیان پروتئین fos بر رشد وزیکول چشمی در موش

مواد و روشها: رتینوئیک اسید  (ra)از مشتقات سنتتیک ویتامین a بوده و مصرف زیاد آن باعث ایجاد ناهنجاریهای مادرزادی و نیز افزایش رادیکالهای آزاد و نتیجتاً پراکسیداسیون لیپیدها دربدن می شود. میتوژنها به ترکیباتی نظیر bombesin ,serum و انسولین که تعداد دفعات تقسیم سلولی را افزایش می دهند گفته می شود. این ترکیبات یک سری فاکتورهای رشد خارجی هستند که باعث القاء ساخت g1cdk شده و موجب پیشبرد تقسیم سلولی می شوند و پروتئین fos یکی از عناصر ضروری در پیشبرد تنظیم سیگنالهای میتوژنی است که با بیان ژنهای ثانویه در نهایت موجب تقسیم سلول می شود. در این مطالعه از موشهای نژاد albino- nmri با عمر متوسط شش هفته و وزن 26±2 گرم استفاده شد. موشها را به صورت یک نر و دو ماده در یک قفس قرار داده و با مشخص شدن روز صفر بارداری در روز 9.5 جنینی موشها تشریح و جنینها از رحم خارج شد. سپس در محیط استریل چشم جنینها (وزیکول چشمی و لنزی) را خارج کرده و در ظروف 24 well حاوی محیطهای زیر کشت داد ه شد: محیط کشت (dulbecc,s modified eagle medium) dmem به عنوان محیط کنترل و انسولین 2.5 درصد، سرم 10 درصد و رتینوئیک اسید 25 n m به عنوان گروه های تیمار در نظر گرفته شد. سپس ظرف حاوی محیط کشت در انکوباتور شامل 5 co2 درصد و دمای 37 درجه قرار داده شد. پس از 24 ساعت با میکروسکوپ invert قطر ثانویه وزیکولها را اندازه گیری کرده و از روش sds page  (sodium doclesyle sulfate polyacryle qmideged electerophoresis) و ژل 9 درصد برای استخراج پروتئین وزیکولهای محیطهای مختلف استفاده شد. برای ارزیابی داده ها از روش آنالیز واریانس یکطرفه tukey’s test, (one-way anova) استفاده شد.

یافته ها: رتینوئیک اسید از رشد وزیکولها در تمامی گروه های مورد آزمایش جلوگیری می کند و میزان پروتئین به طور معنی داری در این محیطها کاهش می یابد.

نتیجه گیری: همچنین می توان نتیجه گرفت که تنها وجود fos برای رشد کافی نیست، بلکه وجود میتوژنها نیز ضروری است.