بررسی امکان سنجی قابلیت تجزیه بیولوژیک متیل ترشیاری بوتیل اتر (mtbe) توسط میکروارگانیسم های جدا شده از لجن های فعال در فاز مایی و تاثیر ترکیبات محرک القایی بر میزان تجزیه پذیری

مقدمه: متیل ترشیاری بوتیل اتر (mtbe) به عنوان مکمل سوخت اکسیژن دار برای بهسوزی و بالا بردن عدد اکتان در غلظت 15 درصد حجمی به عنوان جایگزین تترا اتیل سرب و به منظور دستیابی به احراق بهتر و نیز کاهش انتشار آلاینده های خروجی از اتومبیل ها و محصولات آلی حاصل از احتراق به بنزین و گازوئیل اضافه می شود. این ترکیب مایعی است آبدوست که هم در هوا و هم در آب و خاک حلالیت دارد و دارای قدرت حلالیت بسیار بالایی در آب (48000 mg/l) است. به علت آثار نامطلوب این ترکیب روی کیفیت آب های آشامیدنی و محیط زیست، حذف آن برای حفظ بهداشت عمومی و رفع نگرانی های زیست محیطی ضروری به نظر می رسد.

هدف: هدف اصلی انجام این تحقیق، امکان سنجی قابلیت تجزیه بیولوژیک mtbe توسط میکروارگانیسم های جدا شده از لجن های فعال در فاز مایی است و اهداف جزیی تحقیق نیز شناسایی و جداسازی سویه میکروبی بومی تجزیه کننده mtbe، توانایی سویه در میزان حذف آن و در نهایت بررسی تاثیر ترکیبات محرک القایی (از قبلی پت هومیک و عصاره مخمر) در افزایش میزان تجزیه پذیری mtbe است.

مواد و روش ها: میکروارگانیسم های تجزیه گر از منابع مختلفی جدا شده و اغلب از لجن های تصفیه خانه های فاضلاب شهری و صنایع پتروشیمی استفاده شد. تمام آزمایش ها در درجه حرارت ثابت c°25 انجام شد. در آزمایش ها میکروبی انجام شده از ویال های 125ml, 50ml با درپوش های پوشیده با نوار تفلون استفاده شد. محیط کشت مورد استفاده در کشت های میکروبی محیط حاوی محلول نمک های معدنی بود. برای اندازه گیری غلظت mtbe و محصولات هیدرولیزی احتمالی از قبیل tba از روش گاز کروماتوگرافی و به صورت دوتایی در هر نمونه با تزریق مستقیم فضای خالی ویال ها به دستگاه گاز کروماتوگراف با ستون موئین و آشکارساز یونیزاسیون در شعله استفاده شد. مخلوط میکروبی (microbial consortium) حاصل ابتدا در پلیت های کشت حاوی محلول نمک های معدنی با محیط آگار و بخار mtbe به عنوان تنها منبع کربن کشت داده شدند. پس از گذشت سه هفته کلنی های تک رشد کرده به محلول حاوی نمک های معدنی انتقال داده شدند. در این آزمایش ها یک مخلوط میکروبی هوازی قادر به تجزیه متیل ترشیاری بوتیل اتر (mtbe) بود که این مخلوط غنی سازی شد و به مدت چهار ماه در شرایط آزمایشگاهی مقاوم سازی شد. برای بررسی اثر تحریک پذیری تجزیه mtbe از غلظت 500 میلی گرم در لیتر عصاره مخمر و 20 میلی گرم در لیتر پت هومیک استفاده شد.