تأثیر نوع ادهزیو و روش های متفاوت نوردهی بر ریزنشت و تطابق لبه ای ونیرهای کامپوزیتی

زمینه و هدف: نوع و روش قراردهی ادهزیو ممکن است در عملکرد بعدی ونیرهای سیمان شده مؤثر باشد. در این مطالعه تأثیر روش کاربرد ادهزیو [انجام (پرکیور  (pc یا عدم انجام (نان پرکیور  (npcسخت کردن اولیه ادهزیو] بر ریزنشت و تطابق لب های ترمیم های ونیر کامپوزیتی غیرمستقیم بررسی شد.

روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، سیستم چسبنده توتال اچ excite/variolink ii(exv) و سلف اچ panavia f2.0(pf2) به کار رفت. چهل و هشت سنترال انسیزور انسانی برای ونیر کامپوزیتی برش خوردند. دندان ها به دو گروه بیست و چهار تایی تقسیم شدند. برای هر سیمان رزینی در نیمی از گروه های آزمایشی ادهزیو با لامپ هالوژن قبل از قرارگیری سیمان رزینی پرکیور (pc) و نان پرکیور(npc)  شد. بنابراین چهار گروه آزمایشی (pc+exv,npc+exv,pc+pf2,npc+pf2) به وجود آمد. ونیرهای ساخته شده با کامپوزیت تتریک سرام با عوامل رزینی چسبنده دوگانه سخت شونده سیمان شدند. پس از نگهداری در حرارت 37 درجه به مدت یک روز، دندان ها برای بررسی ریزنشت آماده شدند. دو نمونه از هر گروه به طور تصادفی برای مشاهده ریزساختار و بررسی تطابق لبه ای در بزرگنمایی x1050 انتخاب گردیدند. داده ها با آزمون ordinal regression با link function از نوع probit آنالیز شدند. (α=0.05)

یافته ها: بیشترین و کمترین مقادیر ریزنشت به ترتیب در مارجین عاجی گروه های pc+exv, npc+exv مشاهده شد. مارجین عاجی بر خلاف مینایی تفاوت معناداری در میزان ریزنشت گروه های پرکیور و نان پرکیور داشت. (p<0.05) تأثیر پرکیور ادهزیو از نوع سیمان رزینی با اهمیت تر بود. لایه ادهزیو مشخصی در ادهزیوهای نان پرکیور قابل رؤیت نبود.

نتیجه گیری: تأثیر پرکیورینگ ادهزیو وابسته به ماده نبود. ادهزیوهای پرکیور بهترین مقاومت را در برابر نفوذ رنگ داشتند، اگرچه ضخامت عامل چسباننده مختصری افزایش یافته بود.