بررسی مقایسه ای اندازه گیری ارتفاع استخوان آلوئول قبل و هنگام جراحی

زمینه و هدف: اندازه گیری مستقیم استخوان حین جراحی، درست ترین روش ارزیابی میزان استخوان بازسازی شده در درمانهای رژنراتیو می باشد. این روش تهاجمی بوده و امکان آسیب رسیدن به بافتهای بازسازی شده در آن وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی دقت bone probing (bp) به عنوان یک روش با ارزش و معتبر غیرجراحی در ارزیابی کرست استخوان آلوئول و تعیین سطح استخوان می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی-مقایسه ای 22 مولر و پرمولر فک بالا در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن که برای انجام جراحی پریودنتال انتخاب شده بودند شرکت داده شدند. برای اندازه گیری عمق استخوان (bone probing depth: bpd) و نیز ارزیابی سطح استخوان هنگام جراحی (surgical bone level: sbl) و برای هدایت صحیح پروب، یک استنت آکریلی برای هر نمونه ساخته شد. نواحی مزیال، دیستال و قسمتهای میانی باکال و پالاتال تمام دندانها اندازه گیری گردید.

یافته ها: اختلاف بین slb, bpd در سطوح مختلف شامل: مزیوباکال، میدباکال، دیستوباکال و میدپالاتال به ترتیب 0.88±0.28, 0.11±0.24, 1.01±0.068, 0.74±0.09 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبوده است (p<0.05)، البته ضریب همبستگی مثبت آماری بین دو مرحله اندازه گیری در تمامی سطوح و نواحی وجود داشت. (r=0.97)

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که بدون توجه به سطح پروب شده و نوع دندان و وجود intrabony defects، یک اختلاف اندک بین sbl, bpd وجود دارد و bpd یک روش مطمئن برای تخمین میزان رژنریشن استخوان پس از درمان پریودنتال بوده و میتواند به جای روش تهاجمی sbl پروبینگ هنگام جراحی مورد استفاده قرار گیرد.