توسعه پایدار گردشگری روستایی مطالعه موردی: دهستان های شهرستان مشکین شهر

در عصر حاضر گردشگری به طور اعم و پایداری گردشگری به طور اخص در مناطق توریستی شهری و روستایی، به یکی از مهم ترین مباحث در محافل علمی و آکادمیک جهان تبدیل شده است. از طرفی رسیدن به پایداری در ابعاد مختلف آن مستلزم وجود سنجه ها، شاخص ها و الگوهای صحیح جهانی گردشگری در جهت ارزیابی و تبیین وضعیت پایداری گردشگری است. بنابراین استفاده از شاخص ها در زمینه توسعه گردشگری روستایی می تواند نقش مهمی در متنوع سازی اشتغال، کاهش تفاوت های درآمدی بین روستاییان و شهرنشینان، کاهش مهاجرت و توسعه زیرساخت ها و رضایت ساکنان محلی و افزایش سطح زندگی می شود. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی توسعه پایدار گردشگری و اولویت سنجی دهستان های شهرستان مشکین شهر بر اساس آمار سال 1392 است. جامعه آماری این پژوهش، 12 دهستان شهرستان مشکین شهر را شامل می شود که بر اساس 4 شاخص رتبه بندی شده اند. با توجه به شاخص های مورد بررسی، رویکرد حاکم بر این پژوهش «توصیفی، تحلیلی» بوده و روش گردآوری اطلاعات و داده ها بصورت اسنادی و میدانی می باشد. از این جهت شاخص های مورد مطالعه ابتدا با استفاده از روش نرم بی مقیاس شده، سپس با استفاده از تکنیک آنتروپی شانون وزن دهی می شوند و در نهایت با بهره گیری از مدل topsis به رتبه بندی دهستان ها پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، حاکی از آن است که از بعد توسعه پایدار گردشگری، دهستان دشت رتبه اول و دهستان شعبان رتبه آخر را به خود اختصاص داده است.