بررسی آسایش اقلیمی شهرستان شیراز و فسا با استفاده از مدل دمای موثر

توریسم یک بخش اقتصادی حساس به آب و هوا به شمار می رود و در مواردی وابستگی به ویژگی های اقلیمی در مورد تقاضای توریسم هم منشاء پیدایش و هم عامل محدودکننده آن به شمار می رود. آب و هوا تاثیر شدیدی بر بخش تفریحات و توریسم دارد و در برخی مناطق بیانگر یک منبع طبیعی است که صنعت توریسم بر مبنای آن پیش بینی می شود. همه عناصر اقلیمی در سلامتی، آسایش، تفریح مردم و جلب گردشگر نقش دارند، ولی نقش برخی از عناصر منجمله دما، رطوبت نسبی، ساعات آفتابی و باد اهمیت بیشتری دارند. تاثیر جاذبه ها و موانع اقلیمی بر توریسم از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله با استفاده از شاخص دمای موثر به بررسی اقلیم گردشگری شیراز و فسا پرداخته شده است. این شاخص با استفاده از پارامترهای میانگین دمای روزانه و رطوبت نسبی شرایط اقلیم را برای فعالیت گردشگری و توریسم مورد ارزیابی قرار می دهد. هدف این تحقیق شناخت آسایش اقلیمی ماهانه این دو شهر با روش شاخص دمای موثر می باشد تا شرایط آسایشی مطلوب شیراز و فسا در مقیاس ماهانه تعیین گردد. در دو ایستگاه شیراز و فسا شاخص مورد نظر در دوره آماری 39 ساله (2005-1966) محاسبه شد.