بررسی ارتباط شرایط اقلیمی با روند اکوتوریسم سالانه در شهرستان رشد و آستارا با استفاده از شاخص tci

گردشگری یک بخش حساس به آب و هوا به شمار می رود و در مواردی وابستگی به ویژگی های اقلیمی در مورد تقاضای گردشگری هم منشاء پیدایش و هم عامل محدود کننده آن به شمار می رود. گردشگری طبیعت، نوعی گردشگری طبیعی و پایدار است که با مشارکت گردانندگان بومی و بهره گیری از پتانسیل های بومی و طبیعی گردشگری میسر می شود. در این تحقیق، ارتباط بین اقلیم به عنوان یکی از عوامل محیط طبیعی با اکوتوریسم و اثراتی که تغییرات اقلیم، می تواند بر روند گردشگری در نواحی رشت و آستارا بگذارد مورد بررسی قرار گرفته است. با عنایت به این که ناحیه ی جنوبی دریای مازندران از لحاظ توپوگرافی شرایط ویژه ای را دارد از روش gis به دلیل کاربردی بودن آن برای مکان یابی در این منطقه استفاده شده است. انتخاب شهرهای رشت و آستارا به عنوان مطالعه موردی از آنجا ناشی می شود که این شهرها بزرگترین کانون جذب گردشگران در استان گیلان می باشند. با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) وضعیت آسایش و راحتی انسان در ماه های مختلف سال، با استفاده از آمار ایستگاه سینوپتیک شهرهای رشت و آستارا در یک دوره آماری 20 ساله مورد محاسبه قرار گرفته است. بگونه ای که بتواند تاثیر اقلیم در جذب گردشگران طبیعت در منطقه را مشخص نماید. همچنین در این تحقیق از شاخص tci نیز استفاده شده است. برای انجام این تحقیق از داده های ایستگاه های هواشناسی استان گیلان (رشت و آستارا) که از نظر طول دوره آماری مناسب به نظر می رسیدند استفاده شده است. برای به دست آوردن نتایج بهتر، طول دوره آماری تمام ایستگاه ها یکسان در نظر گرفته شده اند. با توجه به رتبه به دست آمده در هر یک از زیر شاخص های tci و محاسبه شاخص اقلیمی گردشگری برای ماه های مختلف سال در ایستگاه های موردنظر، امتیاز نهایی tci محاسبه شده است. سپس اقدام به طبقه بندی و تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی اثرات گردشگران بر محیط زیست شهرهای رشت و آستارا شده است. و در پایان نیز راهکارهایی جهت استفاده بهینه از ظرفیت های آب و هوایی منطقه مورد مطالعه در رابطه با سفر گردشگران به این دو شهر ارائه شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد بین اقلیم و سفر گردشگران به شهرستان های رشت و آستارا ارتباط معناداری وجود دارد.