مطالعه شرایط اقلیمی به منظور توسعه توریسم با استفاده از روش tci، مطالعه موردی شهر شیراز

گردشگری به عنوان سومین صنعت و پویاترین صنعت از لحاظ تحرک، ایجاد زمینه های اشتغال و توسعه در جهان به خودنمایی پرداخته و توانسته اثرات عمیقی در چشم اندازهای جغرافیایی، زندگی افراد و جوامع بر جای بگذارد. امروزه گردشگری به اندازه ای در توسعه اقتصادی- اجتماعی اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را "صادرات نامریی" نام نهاده اند. توسعه گردشگری، یکی از رویکردهای ایجاد تحول اقتصادی- اجتماعی در مناطق مختلف جهان می باشد که همواره مورد توجه پژوهشگران و برنامه ریزان قرار دارد و به عنوان یکی از منابع درآمد و ایجاد اشتغال در سطح محلی می تواند رهیافتی برای توسعه ی اقتصادی باشد. شهر زرقان از جمله شهرهایی است که با توجه به پتانسیل های طبیعی و موقعیت اقلیمی و همچنین وجود آثار تاریخی که به ثبت ملی و بین المللی رسیده اند، می تواند در جهت توسعه گردشگری مورد توجه قرار گیرد. کمبود زیرساخت های گردشگری از یکسو و محدودیت و کمبود منابع و سرمایه گذاری در این بخش از سوی دیگر ضرورت برنامه ریزی جهت توسعه ی گردشگری در این شهر به منظور جوابگویی به تامین نیازها و همچنین ارتقای سطح و کیفیت زندگی، اشتغال و بهبود وضعیت اقتصادی- اجتماعی ساکنان شهری را آشکار نموده و می توان در جهت دستیابی به توسعه در این صنعت، از تمام امکانات موجود بهره برداری نمود. هدف این تحقیق ارزیابی استراتژیک و ارائه استراتژی بهینه بخش گردشگری شهر زرقان در چارچوب رویکرد توسعه پایدار گردشگری است. روش این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی می باشد، جمع آوری اطلاعات این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای- اسنادی و پیمایشی صورت گرفته و با تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدات گردشگری در شهر زرقان با استفاده از ابزار تحلیلی به ارائه استراتژی و راهبردهایی در جهت توسعه این صنعت پرداخته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که از مهمترین راهبردها در این محدوده، استراتژی اقتصاد پویا و اشتغال سالم با در محدوده بهره گیری بهینه از ظرفیت گردشگری است.