اصول طراحی منظر شهری با تمرکز بر پیاده رو

طراحی منظر خیابانی در مفهوم گسترده آن در برگیرنده سطح معبر، پیاده روها، کاشت فضای سبز و کیفیت بدنه ها یا عقب نشینی سبز است. هر یک از این بخش های جداگانه در طراحی منظر خیابانی موفق تاثیر میگذارند. خیابان ها و پیاده روهای خاطره انگیز که بر تجربیات پیاده روی تمرکز یافته اند، رتبه ای ممتاز در طراحی منظر خیابان دارند. توجه ویژه به منظر خیابانی و تاکید بر تحقق طرح ها شخصیت تازه و مطلوبی را برای کل شهر یا محله به همراه می آورد. عناصر و ارکان جداگانه متعددی همچون مبلمان، طرح کاشت، نورپردازی، مبلمان خیابانی و دیگر تسهیلات، در شکل دهی به پیاده روها و دیگر عناصر خیابان نقش دارند. طراحی موفق منظر خیابانی تعادلی را بین نیازهای مرتبط با تسهیلات پیاده روی، همچون نیمکت ها و درختان با دیدگاه های عملکردی خیابان و پیاده رو، برقرار میسازد. تعیین چهارچوب برای عناصر منظرساز خیابانی و همچنین هماهنگ ساختن خدمات شهری از دیگر عوامل مهم در طراحی منظر خیابانی بشمار می آیند. مکان یابی اجزا مهمترین چالشی است که فراروی طراحی منظر قرار دارد و میتواند به جذابیت و ایمنی طراحی بیفزاید. منظر خیابانی در نهایت طراحی چیدمان مجموعه عناصری است که ساکنان یا عابران با هر سنی، تناسب و جذابیت را در هنگام فراغت و همچنین در استفاده از تجهیزات آمد و شد نیز احساس کنند.