احیای بافت تاریخی شهرها با تکیه بر اصول نوشهرگرایی

بافت تاریخی شهرها جزئی از سرمایه ملی و فرهنگی کشور هستند که نه تنها دارای ارزش زیباشناختی و جمعی و هویت بخشی شهرهای ما بوده، بلکه محل سکونت و معیشت میلیون ها نفر نیز می باشند. این بافت ها دارای ویژگی های منفی چون آشفتگی سیما و منظر، عدم دسترسی مناسب، کمبود تاسیسات و تجهیزات شهری، آشفتگی در ساختار اقتصادی و اجتماعی، فرسودگی کالبدی- سازه ای و ... است که منجر به تخلیه  جمعیت زیادی از این بافت ها شده است. رویکرد نوشهرگرایی بر ارزش های سنتی شهرها تکیه دارد. اصولش بر بازگشت به ساختار سنتی محلات است و به نظر می رسد قادر است با توجه به ظرفیت های نوین اجتماعی، راهکارهای موثری را در راستای احیای بافتهای کهن و رو به افول شهر ارایه دهد. در این راستا، پژوهش حاضر تلاش دارد با هدف ارائه راهکارهایی در راستای استفاده از رویکرد نوشهرگرایی و تاکید بر حفظ و احیای ارزشهای بافت تاریخی، ارتقا عملکرد و افزایش کارایی بافت های فرسوده و بافت های تاریخی را افزایش دهد.