بررسی تطبیقی تاثیر الگوهای کالبدی- شهری مجتمع های مسکونی میان مرتبه و بلندمرتبه بر رضایت ساکنین

این پژوهش با هدف بررسی تطبیقی تاثیر الگوهای کالبدی- شهری مجتمع های مسکونی میان مرتبه و بلندمرتبه بر رضایت ساکنین انجام گرفت. تحقیق حاضر پس از تبیین روند اجتماع مجتمع های مسکونی در جهان، ایران و شهر تهران، به ابعاد و معیارهای برنامه ریزی و طراحی مجتمع های مسکونی پرداخته و برخی از این اصول را در دو نمونه مورد مطالعه برای ارزیابی کمی استفاده گردیده است. این پژوهش مطالعه موردی مجتمع نور و اسکان تهران بوده است. ابزار گرد آوری اطلاعات در این پژوهش مشاهده و پرسشنامه محقق ساخته بود. داده های تحقیق با نرم افزار spss و با استفاده از آزمون t یک گروهی تجزیه و تحلیل شد. یافته های تحقیق نشان داد که در مجتمع های مسکونی متعارف محیط مسکونی مطلوب تر نسبت به نمونه بلندمرتبه فراهم شده است. تراکم پایین و وجود فضای باز و سبز و اثرات آن بر کیفیت های کالبدی- فضایی محیط، باعث برتری امتیاز کلی نمونه متعارف نسبت به نمونه بلندمرتبه گردیده است. در ساخت مجتمع های مسکونی، رعایت اصول شهرسازی و ایجاد فضایی مناسب برای زندگی و تامین خدمات و تسهیلات برای ساکنان آنها می تواند فضای جدید را به محیط های مسکونی مطلوب تبدیل کند.