تحلیل فضایی شاخص های توسعه ی گردشگری با استفاده از مدل topsis مطالعه موردی (استان فارس)

گردشگری و اقتصاد مربوط به آن اکنون دچار تغییر و تحول شده و به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری نقش حیاتی در اقتصاد جهانی دارد. همچنین، بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگذاران توسعه ی اقتصادی نیز، از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه یاد می کنند. فعالیت های مربوط به گردشگری و ارائه ی خدمات متناسب با آن در یک منطقه، همانند بسیاری از بخش های اقتصادی نیازمند زمینه های لازم در مورد منشأ آن است. بنابراین اهمیت صنعت گردشگری از یک طرف و وجود پتانسیل های گردشگری استان فارس از طرف دیگر، استفاده از یک رویه ی مناسب را برای اولویت بندی مناطق مختلف این استان، جهت برنامه ریزی های مناسب و کارا و اولویت بندی سرمایه گذاری های مختلف در این مناطق را ضروری می نماید. در این پژوهش با استفاده از مدل topsis به ارزشیابی و اولویت بندی شهرستان های این استان بر اساس شاخص های توسعه ی گردشگری در سه سطح ورا برخوردار، میان برخوردار (متوسط) و فرو برخوردار (محروم) پرداخته ایم. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای-اسنادی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در بین شهرستان های استان، شهرستان شیراز در رتبه اول و شهرستان خرامه در رتبه آخر قرار دارد.