مدلسازی حلالیت گاز هیدروژن سولفید در مایعات یونی 1- هگزیل-3- متیل ایمیدازولیوم با دو آنیون مختلف به کمک معادله حالت واندروالس

در دهه های اخیر گاز طبیعی جایگاه خود را به عنوان یکی از مهم ترین مواد سوختی تامین کننده انرژی تثبیت کرده است. مزایای بسیاری زیاد گاز طبیعی از قبیل منابع فراوان و نسبتا ارزان و هم چنین برتری های زیست محیطی نسبت به سایر سوخت ها کاربردهای آن را روز به روز گسترده تر کرده است. یکی از فرآیندهای اساسی در فرآوری گاز طبیعی، جداسازی گازهای اسیدی یا همان شیرین سازی است. هیدروژن سولفید نامطلوب، بسیار سمی و برای خطوط انتقال نفت و گاز، خورنده می باشد، به همین دلیل ضرورت جداسازی این گاز از سایر گازهای اسیدی با اهمیت تر می باشد. در این کار، مدلسازی امکان جایگزینی مایعات یونی به عنوان حلال های سبز، به جای حلال های آلی فرار که ترکیباتی خطرناک، سمی و منبع آلودگی زیست محیطی در صنایع شیمیایی می باشند، جهت جداسازی گاز هیدروژن سولفید از گاز طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. مایع یونی بررسی شده 1-هگزیل - 3-متیل ایمیدازولیوم [hmim]+ با دو آنیون مختلف می باشد. خواص بحرانی مایعات یونی از روش سهم گروه لیدرسن-جوبانک-رید اصلاح شده تخمین زده شده است. مدلسازی بر اساس معادله حالت درجه سوم واندروالس انجام شده، روش تحلیلی مورد استفاده در این معادله فی -فی متد می باشد و کد برنامه مدل سازی با نرم افزار متلب 2013 نوشته شده است. نتایج نشان می دهد که معادله حالت واندروالس به طور موفقیت آمیزی برای مدل کردن و پیش بینی حلالیت این گاز در مایعات یونی اشاره شده با بیشینه درصد خطای کمتر از 1% به کار برده شده است.