مقایسه انواع روش های تزریق همزمان آب و گاز (swag, sswag, mswag) با فرآیند تزریق متناوب آب و گاز در یکی از مخازن شکاف دار غرب ایران

نحوه استخراج و بهره برداری از منابع عظیم نفتی مشکلی بوده است که همواره پیش روی مهندسان نفت و مخزن وجود داشته است. معمولاً 5 تا 30 درصد نفت درجا (oil in place) به وسیله فشار خود مخزن قابل استحصال است اما باقیمانده  آن باید به یکی از روش های ازدیاد برداشت استحصال شود. تزریق آب، گاز و تزریق همزمان آب و گاز به عنوان روش هایی برای برداشت هر چه بیشتر نفت باقیمانده می توانند قابل اجرا باشند. امروزه تزریق گاز به عنوان دومین روش ازدیاد برداشت نفت محسوب می شود. مقدار نفت باقیمانده در ناحیه جاروب شده توسط گاز بسیار کم است. اما میزان جابجایی حجمی توسط گاز تزریقی همیشه موجب نگرانی بوده است که این به دلیل نسبت تحرک بالای گاز تزریقی نسبت به نفت مخزن می باشد. به همین دلیل فرآیند تزریق متناوب و هم زمان آب و گاز برای کنترل پروفایل جریان سیالات در نظر گرفته می شود. بازده جابجایی میکروسکوپیک بالای گاز (در مقیاس حفره) و همچنین بازده جابجایی حجمی بالای آب (مقیاس ماکروسکوپیک) به طور قابل ملاحظه ای تولید نفت را در جبهه جلویی آب افزایش می دهد. در این مقاله قصد داریم با استفاده از شبیه سازی توسط نرم افزار شبیه ساز eclipse چهار روش تزریق متناوب آب و گاز (wag)، تزریق هم زمان آب و گاز(wag)، روش انتخابی تزریق هم زمان آب و گاز (sswag) و روش تزریق هم زمان آب و گاز بهبود یافته (mswag) را بررسی کرده و نتایج حاصله را با هم مقایسه کنیم تا بهترین سناریو تزریق برای مخزن مورد مطالعه مشخص گردد.با توجه به نتایج حاصله روش تزریق همزمان آب و گاز بهبود یافته (mswag) بهینه ترین سناریو تزریق برای مخزن مورد نظر است.