مدیریت در هزاره سوم با نگاهی به مبانی پارادایم پسا نوگرایی و ویژگی های عصر پسا صنعتی

این نوشتار در راستای بررسی روند تکاملی جوامع سه گانه بشری در سه دوره جامعه سنتی، جامعه صنعتی و جامعه پساصنعتی و فرایند ارتباطی آن ها با مبانی فلسفی و سازنده زیرساخت های فکری برای زایش و بالندگی این جوامع یعنی پارادایم های سه گانه پیشانوگرایی، نوگرایی و پسانوگرایی، در تلاش است که با درنظر داشت رویکرد طبیعت مطالعه چند رشته ای این موضوعات و اذعان به قرار داشتن آنها در حوزه میاحث آینده پژوهی، مقایسه ای تطبیقی میان مشخصات و ویژگی های عصر صنعتی و پساصنعتی انجام دهد و با عطف به اینکه واکاوی مدیریت در هزاره سوم بدون شناخت از رویکردهای جدید حاکم بر جوامع و صنایع و فارغ از آگاهی از پارادیم های مطرح در مباحث مدیریت، فاقد موضوعیت است، به کنکاش و بررسی شناخت شناسانه خصوصیات و ویژگی های عصر پساصنعتی با تکیه بر مبانی فکری و فلسفی آن بپردازد و به این پرسشهای اساسی پاسخ دهد که ساختار اندیشه ای جوامع سه گانه چگونه بوده و از چه آبشخور فکری و مکتبی سیراب می شوند؟، فرآیند ارتباط تکاملی جوامع سه گانه با پارادایم های سه گانه چگونه است و بطور مشخص پارادایم پسانوگرایی و جامعه پساصنعتی چه ارتباطاتی میتوانند داشته باشند؟