بایونیک چارچوبی برای درک کاربرد روش تقلید از طبیعت

طبیعت طراحی است که هم در انتخاب فرم و شکل های یک جسم (متناسب با نیاز آن) بهترین ها را انتخاب می کند و هم در انتخاب اسکلت و مکانیسمی که به آن جسم ایستایی و دوام ببخشد، ساده ترین، متناسب ترین و مؤثرترین را به کار می گیرد. جالب است که در طبیعت، فرم یک جسم و اجزای برپا دارنده و شکل دهنده آن به صورت متقابل، یکدیگر را تعریف می کنند. به طور کلی معماری می تواند در تقلید از طبیعت 3 رویکرد را دنبال نماید: رویکرد فرمی: در این رویکرد طبیعت به صورت سمبل وارد عرصه معماری می شود. رویکرد سازه گرا: در این نگاه به اجسام طبیعی از منظر ساختاری جهت تحمل نیروها نگریسته می شود. رویکرد تکامل گرا: در این بخش الگوهایی از رشد موجودات یا ارگان های طبیعی وارد عرصه معماری می شود. ابزار گردآوری مطالب به شیوه اسنادی و کتابخانه ای بوده و روش پژوهش به شیوه ی توصیفی-تحلیلی می باشد.