ارزیابی توان اکولوژیک کاربری توسعه شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: حاشیه شهر بروجرد)

امروزه توسعه ی شهر ها بیشتر در نواحی پیرامونی و بدون توجه به توان واقعی و محدودیت های این اراضی انجام می گردد. عدم به کارگیری فرایند ارزیابی توان اکولوژیک در برنامه ریزی شهری منجر به استفاده ی ناموزون از منابع شده است. پژوهش حاضر با روندی توصیفی و تحلیلی و از نوع کاربردی و با هدف به کارگیری منطق بولین به ارزیابی توان اکولوژیک کاربری توسعه شهری در حاشیه ده کیلومتری بروجرد پرداخته شده است. طبق نتایج به دست آمده بیشترین وسعت اراضی با توان درجه یک در بخش جنوبی منطقه واقع شده است. که این اراضی در قسمت هایی با شیب 2 تا 5 درصد، ارتفاع 1500 تا 1700 متر، فرسایش خیلی کم واقع شده است.