بررسی معماری و تحلیل مفاهیم اخلاقی در بناهای تاریخی سنندج (نمونه موردی عمارت مشیر دیوان)

معماری همیشه و همه جا هنری وابسته به زندگی بوده و همواره در پی خدمت به خواسته ها و نیازهای انسان قرار می گیرد. هنر معماری در ایران زمین از سابقه ای دیرینه برخوردار است و در هر زمان دست های توانا و ذهن خلاق و ذوق خلاق مردم این سرزمین پدیدهای شگرف به وجود آورده که در بسیاری از موارد، اصول آن ریشه هنر معماری جهان شده است. پایبندی معمار به اصول و اعتقاداتش یکی از باشکوه ترین مشخصه ی معماری سنتی ایران می باشد به همین سبب وجود اخلاق می تواند یکی از عوامل بسیار مهم در روند شکل گیری این معماری باشد. مقاله حاضر به بررسی و مطالعه معماری و تحلیل مفاهیم اخلاقی عمارت مشیر دیوان، واقع در استان کردستان به مرکزیت شهر سنندج پرداخته است. از ویژگی های بارز بنا تزیئنات آجری، تالار تشریفات و اروسی هایی با طرح های اسلیمی می باشد و تالار اصلی به همراه کلاه فرنگی زیباترین بخش عمارت است. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و اطلاعات آن به صورت کتابخانه ای و میدانی – تهیه شده است و هدف از پژوهش حاضر شناخت جایگاه اخلاق در حوزه معماری می باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که ارزش های اخلاقی در روند ساخت بنا و نیز زمان بهره برداری از آن مورد توجه بوده است و اثرات آن در توجه به وحدانیت، انسانیت و طبیعت تجلی یافته است.