بررسی تئوریک راهبرد مصرف زدایی از هنر معماری با محوریت دیدگاه ژاک لکان

پدیده مصرف گرایی زندگی بشری را با از بین بردن منابع زیست محیطی تحت تاثیر قرار داده است. یکی از نمودهای پدیده مصرف گرایی معماری است، معماری به عنوان هنر رسانه اییِ تاثیر گذار به ابزای برای برآورد قصدیت آن تبدیل شده است. در این تحقیق برای اجتناب از این پدیده واژه مصرف زدایی پیشنهاد شده است. این امر میسر نمی شود مگر با همکاری نهادهای اجتماعی در کنار همدیگر، علاوه بر آن شناخت شناسی این پدیده و بررسی جوانب آن هم از منظر واقعیت های اجتماعی مرسوم و هم از طریق امیال درونی افراد ضرورت می یابد. واکاوی امیال درونی فرد بدون پرداختن به روانکاوی وی امکان پذیر نیست. در این راستا مبانی نظری لکان در زمینه روانکاوی و نزدیکی آن به ماهیت معماری که هر دو هم در عین و هم در ذهن، مخاطب جریان دارند امکان نزدیکی این دو را به هم فراهم آورده است. از این رو هدف این تحقیق در پی بررسی امکان مصرف زدایی از هنر معماری با محوریت دیدگاه لکان بوده است. شیوه پژوهش در این تحقیق از نوع کیفی بوده که با توجه به آراء و نظریه های اندیشمندان حوزه مصرف انجام شده است. نتایج حاصل شده نشان از آن دارد که مصرف گرایی موجود در ساحت واقعیت های اجتماعی غالباً تقلیدی بوده است. راهبرد مصرف زدایی از معماری به منظور باز تولید مجدد اثر در بازگشت از ساحت واقعیت اجتماعی (نمادین) به ساحت واقع بیان شده است.