اثرات فراصوت پالسی و ممتد در نواحی اطراف ستون مهره ای بر متغییرهای رفلکس هافمن عضله سه سر ساقی

سابقه و هدف: استفاده از امواج فراصوت و اثرات گرمایی و غیرگرمایی این امواج در درمان های فیزیوتراپی به خصوص در ناحیه کمر سابقه ای طولانی دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثرات گرمایی و غیرگرمایی فراصوت بر ریشه های عصبی در ناحیه پاراورتبرال s1,s2 بر متغیرهازی رفلکس هافمن انجام شده است.

مواد و روش ها: در این پژوهش 14 نفر از خانم های سالم 20 تا 30 سال شرکت داشتند. هر فرد در طی سه جلسه جداگانه تحت آزمایش با فراصوت پالس و ممتد و پلاسبو قرار می گرفت. در هر جلسه الکترودهای ثبات را جهت ثبات امواج m و رفلکس هافمن بر روی عضله تری سپس سوره قرار می دادیم. سپس در ناحیه پاراورتبرال s1,s2 در ناحیه ای به وسعت cm² 6×4 فراصوت را با پارامترهای زیر اعمال می شد. 1-فراصت ممتد با فرکانس mhz1 و شدت cm²/w1.5 و مدت زمان 5 دقیقه. 2- فراصوت پالس با فرکانس mhz1 و شدت cm²/w1 و مدت زمان 5 دقیقه. 3- فراصوت پلاسبو با مدت زمان 5 دقیقه. با دادن تحریک از ناحیه حفره پشت زانو به عصب تیبیال موج m و رفلکس هافمن را در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد و 5 دقیقه بعد از اعمال فراصوت ثبت شد. علاوه بر اندازه گیری دامنه رفلکس هافمن، زمان تاخیری رفلکس و موجm، دامنه موج m و نسبت h/m در هر جلسه اندازه گیری شد.

یافته ها: در مقایسه مقادیر به دست آمده با استفاده از آزمون های اندازه گیری های تکراری و تست بی فورنی مشخص گردید که هیچ اختلاف معنی داری در دامنه رفلکس هافمن و نیز شاخصی h/m بین سه گروه آزمایشی فراصوت پالس و ممتد و پلاسبو طی زمان های قبل بلافاصله بعد و 5 دقیقه بعد از اعمال فراصوت وجود ندارد. هم چنین هیچ اختلاف معنی داری در دامنه و زمان تاخیر موج m بین سه گروه آزمایشی دیده نشد.

نتیجه گیری: نبودن اختلاف معنی دار در دامنه رفلکس هافمن و شاخص h/m بین سه گروه آزمایشی می تاند بیانگر بی اثر بودن حراتی و غیر حرارتی فراصوت با دوزهای به کار رفته در این آزمایش بر تحریک پذیری حوضچه نرونی حرکتی باشد.