بررسی عوامل موثر بر مرگ و میر پریناتال در مراکز درمانی شهرستان رفسنجان در سال های 1385-1383

زمینه و هدف: مرگ و میر پریناتال به عنوان شاخص سلامت و مراقبت های بهداشتی زمان تولد مورد استفاده قرار می گیرد. آگاهی از علل عمده و عوامل موثر بر مرگ و میر پریناتال در برنامه ریزی صحیح جهت تقویت سیستم های مراقبت دوران بارداری، زایمان و نوزادان در جامعه نقش عمده ای دارد. از این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر مرگ و میر پریناتال در شهرستان رفسنجان بوده است.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی در طی یک دوره 2 ساله بر روی 321مورد مرگ و میر پریناتال انجام شد. برای هر مورد، یک نوزاد که تا روز 28پس از تولد، زنده مانده و از نظر زمانی نزدیک ترین تولد به گروه مورد بود به عنوان شاهد در نظر گرفته شد.اطلاعات مورد نیاز از پرونده بیمارستانی مادر و نوزاد، مصاحبه باپرستار، مادر و شخصی که زایمان را انجام داده بود کسب گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای و tمستقل انجام شد.

یافته ها: میزان مرگ و میر پریناتال، 32.2 در هزار و به تفکیک برای دختران 29.1 و برای پسران 34.9 در هزار بود. شایع ترین علل مرگ نوزادی، نارس بودن (53.8%)، سندرم دیسترس تنفسی (20.5%) سپتی سمی (6.4%) و شایع ترین علل مرده زایی پارگی زودرس کیسه آب (27.7%)، فشار خون ناشی از بارداری (8.9%)، جداشدگی جفت (6.3%) و ناهنجاری های مادرزادی (5.4%) بود. آزمون های آماری ارتباط بین وزن جنین، سن داخل رحمی جنین، سابقه مرده زایی و رتبه تولد با مرده زایی را معنی دار نشان داده اند. عواملی مانند دوقلویی، سن مادر، بیماری قلبی مادر، میزان افزایش وزن مادر در حاملگی و تعداد حاملگی به عنوان عوامل خطرساز و افزایش دهنده مرگ و میر نوزاد مطرح بودند.

نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه عوامل متعددی از قبیل سن مادر، رتبه تولد، میانگین سن داخل رحمی، سابقه مرده زایی، وزن هنگام تولد و حاملگی اول در وقوع مرگ و میر پریناتال دخیل بودند. بنابراین لزوم تصمیم گیری های اساسی در زمینه مراقبت بهتر از مادر و کودک و هم چنین اتخاذ تمهیدات اولیه برای پیشگیری از عوامل احتمالی موثر بر مرگ و میر پریناتال احساس می شود.