نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار

امروزه صنعت توریسم به عنوان یکی از محورهای مهم توسعه همه جانبه بسیاری از کشورهای جهان بشمار می آید و اکوتوریسم که زیر مجموعه ای است از صنعت زنده و پویای توریسم در عین بازدهی و سودآوری چشمگیر اقتصادی، متضمن تامین لایه های عمیق تر توسعه است. برنامه ریزی در حوزه اکوتوریسم با عنوان مهم ترین بخش صنعت گردشگری بوده و بدون شک یکی از راه های رسیدن به توسعه پایدار رواج و گسترش این صنعت در کشور قرار گرفته است. اکوتوریسم به عنوان پایدارترین نوع طبیعت گردی و سازگاری نوع توریسم است و ایران به جهت دارا بودن توان ها و جاذبه های چشمگیر از نظر نوع زیستی یکی از کشورهای مهم دنیا محسوب می شود. برای رسیدن به اکوتوریسم موفق باید از رهگذر توسعه ای پایدار توریسم عبور کرد. دستیابی به توسعه پایدار در گرو توجه به ارکان اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی  و زیست محیطی در یک جامعه است و گردشگری به عنوان فعالیتی اثرگذار بر تمامی ارکان توسعه، بیش از گذشته نیازمند مطالعه است. گردشگری به عنوان یکی از منابع درآمد و ایجاد اشتغال در سطح ملی می تواند رهیافتی برای توسعه اقتصادی در قلمرو ملی باشد. گردشگری به خصوص در زمانی که سود فعالیت های دیگر بخش های اقتصادی در حال کاهش باشد، جایگزین مناسبی برای آن ها و راهبردی برای توسعه است. بر این مبنا دلیل اصلی توسعه گردشگری غلبه بر پایین بودن سطح درآمد و ارائه فرصت های جدید شغلی و تحولات اجتماعی در جامعه محلی است و می تواند امیدهایی را برای کاهش فقر به خصوص در نواحی که به نحوی دچار رکورد اقتصادی شده اند فراهم آورد.