رابطه ی بین جهت گیری مذهبی با محوریت عفاف و حجاب و سلامت روان زنان

زمینه و هدف: امروزه سلامت روان یکی از شاخص های توسعه یافتگی کشورها و یکی از جنبه های مفهوم کلی سلامت است و باورهای مذهبی یکی از مولفه های تاثیرگذار بر سلامت روان به شمار می آید. با وجود این جهتگیری مذهبی درونی و بیرونی، می تواند تاثیرات متفاوتی بر زندگی افراد داشته باشد. به همین منظور هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی جهت گیری مذهبی با سلامت روان زنان مراجعه کننده به واحد سلامت روان مرکز بهداشت مشهد می باشد.

موادّ و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی بود که به روش همبستگی انجام شد. جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل کلیه ی زنان مراجعه کننده به واحد سلامت روان مرکز بهداشت ثامن مشهد در سال 1395 که 180 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای انتخاب حجم نمونه از روش تصادفی استفاده شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد سلامت عمومی و جهت گیری مذهبی آلپورت استفاده گردید. داده های حاصل از پژوهش توسط روش آماری همبستگی پیرسون در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: براساس یافته ها بین جهت گیری مذهبی بیرونی با مولفه های سلامت روان همبستگی مثبت (1 هزارم p=) و بین جهت گیری مذهبی درونی با مولفه های سلامت روان همبستگی منفی وجود دارد (1 هزارم (=p. به این معنی که زنان مورد مطاله در این تحقیق با جهتگیری مذهبی درونی از سلامت عمومی بهتری برخوردارند.

نتیجه گیری: با توجه به تاثیر جهت گیری مذهبی بر کیفیت سلامت روان در افراد به نظر می رسد در تدوین برنامه های اشاعه و ترویج فرهنگ دینی و مذهبی و هموارکردن راه به سوی جامعه ای معنوی و سالم، می توان بیشتر بر جنبه های معنوی و درونی مذهب تاکید کرد.