ارتباط بین جهت گیری مذهبی و سبک های مقابله با استرس در زنان بی سرپرست

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین جهت گیری مذهبی با سبک های مقابله با استرس در بین زنان بی سرپرست بود. 111 نفر از زنان بی سرپرست شهرستان شهرکرد به صورت نمونه گیری در دسترس با همکاری اداره کل کمیته امداد امام خمینی استان چهارمحال و بختیاری، پرسشنامه های جهت گیری مذهبی (آلپورت، 1986) با 21 سؤال و ضریب آلفای کرونباخ 0.69=α و سبک های مقابله با استرس (فولکمن و لازاروس، 1894) با 66 سؤال و ضریب آلفای کرونباخ 0.76=α را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کالموگروف- اسمیرنوف تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه (همزمان) استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده های پژوهش نشان داد که 29.8% از مجموع واریانس متغیر سبک مقابله مسئله محور و 49.2% از مجموع واریانس سبک مقابله هیجانی محور توسط متغیرهای جهت گیری های مذهبی درونی و بیرونی تبیین می شود. درمجموع میتوان نتیجه گرفت که ایمان راستین به خدا در زنان بی سرپرستی که دارای جهت گیری مذهبی درونی، احساسی را در فرد پدید می آورد که براثر آن از اتهام ها و حوادث احتمالی غیرقابل مهار نمی هراسد و با راهبرد مسئله محور در برابر استرس مقابله می کند.