بررسی و مقایسه سلامت روان در معلمین دانش آموزان عادی، ناشنوا و عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مقطع ابتدایی شهر تهران

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه سلامت روان در معلمین دانش آموزان عادی، ناشنوا و عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مقطع ابتدایی شهر تهران است. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع علّی – مقایسه ای است. نمونه پژوهش تعداد 150 نفر از معلمین مرد و زن (33 مرد و 117زن) 20 تا 60 سال مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنائی (عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و ناشنوا) شهر تهران بودند که با استفاده از نمونه گیری خو شه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پرسشنامه scl-90-r مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین سلامت روان معلمین دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر، ناشنوا و عادی تفاوت معنا داری وجود دارد. معلمین دانش آموزان عقب مانده ذهنی در خرده آزمون های اضطراب، افسردگی، شکایت از علائم روان تنی و حساسیت بین فردی نمرات معنا داری نسبت به دو گروه دیگر کسب کردند (0.05(p<. نتیجه گیری: از نظر میزان آسیب پذیری سلامت روان، معلمین دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر در درجه اول، معلمین دانش آموزان نا شنوا در درجه دوم و معلمین دانش آموزان عادی در درجه سوم قرار می گیرند به بیان دیگر میزان تهدید و آسیب پذیری سلامت روان معلمین با نوع دانش آموزان (عادی یا استثنائی) رابطه دارد.