اثربخشی معنا درمانی بر کیفیت زندگی زوجین ناسازگار

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی معنا درمانی بر کیفیت زندگی زوجین ناسازگار صورت گرفت. روش کار: طرح این پژوهش از نوع آزمایشی به شیوه ی پیش آزمون-پس آزمون با گروه شاهد بوده است. جامعه ی تحقیق شامل به مراکز مشاوره ای زوجین ناسازگار در مشهد در سال 1395 بوده است. از این جامعه، 30 مراجع به شیوه ی تصادفی ساده طی چند مرحله انتخاب شدند. به شیوه ی جایگزینی تصادفی، افراد در دو گروه قرار گرفتند. با استفاده از پرسش نامه ی کیفیت زندگی میزان متغیر وابسته در مراجعان اندازه‎گیری شد (پیش آزمون). بعد از مداخله ی فردی بر دو گروه آزمون به تعداد 8 جلسه، سرانجام میزان تغییر متغیر وابسته در دو گروه مجددا اندازه گیری گردید (پس آزمون) و از تحلیل کوواریانس چند متغیره برای بررسی میزان تاثیر پیش آزمون و روش درمانی استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین مراجعان گروه های آزمون و شاهد در متغیر وابسته ی کیفیت زندگی، تفاوت معنی داری وجود دارد.(06/80=f ,p<0.0001)  نتیجه گیری: بهاین ترتیب، فرضیه های مبنی بر اثربخشی معنا درمانی بر کیفیت زندگی زوجین ناسازگار، تایید شدند.