تاثیر همسازی سازه با طراحی معماری

هر آنچه در دنیا وجود دارد دارای سازه است از قرون وسطی تاکنون، همواره معماران و سازندگان راهکارها و مصالح جدیدی را برای اجرای ساختمان ها و ترکیب سازه با معماری به منظور رسیدن به راه حل های تازه اختراع کرده اند. در وضع کنونی با پیشرفت سریع فن آوری ساخت و ساز باعث شده که بدون دانش و عدم اطلاع از اصول و قوائد معمارانه، طراحی برای افراد غیر متخصص مقدور نباشد. در دوران معاصر همراه با روش های جدید انفصال معماری و فن آوری و به خصوص سازه به صورت مشهود دیده می شود. هدف این مقاله بررسی دقیق و جلب توجه معماران و مهندسان سازه به کیفیت همسازی معماری و سازه و چگونگی پیوند و همکاری میان آن ها می باشد. بررسی میان ارتباط و همسازی بین معماری و سازه بر پایه معیارهای هماهنگ در معماری و عوامل بوجود آورنده سازگاری در معماری و اینکه به این نتیجه برسیم که معماری (فضای معماری) و سازه به صورت پیوسته با هم به صورت یک کل مطرح می شوند و همکاری بین مهندس سازه و طراح معمار که باید بر پایه تبادل نظر این دو از ابتدا تا انتهای طراحی باشد. لازم به ذکرست روش پژوهش در اینجا تحلیلی توصیفی و با ابزار کتابخانه ای است.