بررسی عوامل مؤثر بر کیفیت و کمیت خواب شبانه بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر

مقدمه: اختلال خواب در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر شایع بوده و بیش از 30 سال است که مورد توجه محققان قرار گرفته است .منابع اخیر بر اهمیت خواب و استراحت در اعاده، حفظ و ارتقای عملکرد و سلامت این بیماران اشاره دارند .با توجه به اینکه پرستاران در شناسایی اختلالات خواب و کمک به بیماران برای برطرف سازی مشکلات سلامت ایشان نقش محوری دارند، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل مؤثر بر کیفیت و کمیت خواب بیماران پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.

روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای توصیفی - همبستگی از نوع طولی است که بر روی 91 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد در سال 85-1384 انجام شد. واحدهای مورد پژوهش به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شده و در سه مرحله قبل از عمل، شش هفته و ده هفته پس از جراحی مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها توسط فرم های مصاحبه در سه مرحله جمع آوری گردید. کیفیت ذهنی خواب توسط شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ (psqi) و کمیت خواب توسط مقیاس خواب (sleep log) مورد سنجش قرار گرفت .مصاحبه مربوط به قبل از جراحی و شش هفته پس از آن در مراکز درمانی و ده هفته پس از جراحی از طریق تماس تلفنی صورت پذیرفت. داده های حاصل با نرم افزار آماری spss و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مدل خطی عمومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: آنالیز تک متغیره نشان داد که متغیرهایی هم چون سن (0.03(p=، مدت زمان کلمپ آئورت (0.003(p=، مدت تهویه مکانیکی (0.01(p=، مدت زمان اقامت در بیمارستان (0.04(p= بر کمیت خواب ده هفته پس از جراحی و سابقه اختلال خواب (0.005(p=، ابتلا به دیابت (0.02(p=، مصرف داروهای مدر قبل از جراحی (0.04(p= و مصرف داروهای acei پس از ترخیص (0.01(p= می توانند بر کیفیت خواب ده هفته پس از جراحی تاثیرگذار باشند.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد سابقه اختلال خواب، مصرف داروهای مدر و کمیت خواب شش هفته پس از جراحی بیشترین تأثیر را بر کیفیت خواب ده هفته پس از جراحی دارند و نیز کیفیت زندگی ده هفته پس از جراحی بیشترین تأثیر را بر کمیت خواب ده هفته پس از جراحی داشته است که ارایه راهکارهایی برای حذف و به حداقل رساندن اثر عوامل قابل تعدیل ضروری به نظر می رسد.