فاکتورهای احتمالی مؤثر بر وضعیت و بروز مالاریا در شهرستان بندرعباس طی سال های 1381- 1377

مقدمه: مالاریا در شهرستان بندرعباس یکی از مشکلات بهداشتی محسوب می گردد. طی ده سال گذشته تعداد مبتلایان بین 5672- 1093 مورد گزارش شده است. بررسی های چندساله آمارهای موجود، تغییراتی در روند همه گیری بیماری در مناطق مختلف این شهرستان را نشان داده است. لذا این تحقیق به منظور بررسی فاکتورهای احتمالی مؤثر بر وضعیت و بروز مالاریا طی سال های 1381-1377 و استفاده از اطلاعات آن در برنامه های کنترل مالاریا انجام گرفته است.

روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی – مقطعی بوده که طی آن منطقه مورد مطالعه از جنبه های مختلف اکولوژیکی، جغرافیایی و انسانی مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات مالاریا شامل شاخص های اپیدمیولوژیکی، مراقبت، درمان، توزیع سنی و جنسی موارد مثبت، سموم مصرفی در برنامه مبارزه با مالاریا و فاکتورهای احتمالی مؤثر بر آن مانند زندگی در نواحی شهری و روستایی، بهره مندی از شبکه برق و تغییرات جوی از مرکز بهداشت شهرستان بندرعباس و مراکز بهداشتی درمانی تابعه طی سال های 1381-1377 جمع آوری و با استفاده از نرم افزارهای آماری spss و epi-info مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.

نتایج: شهرستان بندرعباس طی سال های 1381-1377 با بروز انگلی سالیانه (api) 4.2- 1.7 در هر هزار نفر جمعیت، 7.9-4.1 درصد موارد مالاریای کشور را به خود اختصاص داده است که بیش ترین موارد مربوط به سال 1377 و کمترین موارد مربوط به سال 1380 بوده است. در طی همین سال ها، تعداد 6905 مورد مالاریا کشف شده است و روستاهای دارای موارد مثبت از 102 روستا در سال 1377 به 55 روستا در سال 1381 کاهش یافته است.

نتیجه گیری: وضعیت بیماری حاکی از ناپایداری و هیپوآندمیک بودن منطقه دارد. با توجه به شرایط مناسب جهت رشد و تکثیر پشه های آنوفل و مهاجرپذیری این شهرستان، خطر افزایش موارد بیماری به دنبال بارندگی های احتمالی سالیان آینده وجود داشته و همواره باید خطر اپیدمی های مالاریا را از نظر دور نداشت.