ارزش اخباری یافته های بالینی و رادیولوژیک در تشخیص اولیه انواژیناسیون

مقدمه: انواژیناسیون شایعترین اورژانس شکمی و دومین علت شایع انسداد روده در کودکان زیر دو سال است و تأخیر در تشخیص و درمان مناسب می تواند خطرناک و حتی کشنده باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارزش تشخیصی یافته های بالینی و اقدامات رادیولوژیک جهت تشخیص زودهنگام این بیماری اورژانسی می باشد.

روش کار: در این مطالعه مقطعی 160 بیمار با تشخیص نهایی انواژیناسیون انتخاب شدند. پس از جمع آوری اطلاعات هر بیمار از جمله سه یافته بالینی اصلی ( تریاد) شامل: دل درد کولیکی، توده شکم، دفع مدفوع قرمز ژله ای و یافته های رادیولوژیک با استفاده از نرم افزار  spssبه ترتیب حساسیت، اختصاصی بودن و ارزش اخباری مثبت و منفی هر یک از این یافته ها در تشخیص این بیماری تعیین شد.

نتایج: 63.1% بیماران پسر بودند. اکثر بیماران در سنین 10-50 ماهگی بودند در 21.9 درصد بیماران وجود همزمان تریاد  وجود داشت. دل دردکولیکی، توده شکم، دفع مدفوع قرمز ژله ای، سونوگرافی و باریم انما از نظر تشخیص بیماری به ترتیب دارای حساسیت حدود 69.3، 87.9، 91.4، 83.3 و 94.4 درصد و اختصاصی بودن 20، 39.2، 45.6، 72.7 و 88.9 درصد و ارزش اخباری مثبت 85.8، 45.1، 56.6، 87.6 و 97.1 درصد و ارزش اخباری منفی 8.5، 85.1، 87.2، 65.3 و 80 درصد بودند.

نتیجه گیری: یافته های ما نشان داد که در مرکز مورد بررسی، برخلاف سایر مراکز دنیا نه تنها از باریم انما بیشتر استفاده شده بود، بلکه ارزش تشخیصی آن هم کمتر بوده است. از طرفی هم برای همه بیماران سونوگرافی نشده و ارزش تشخیصی آن نیز از باریم انما کمتر بوده است. لذا با توجه به افزایش نقش سونوگرافی در تشخیص و نیز درمان این بیماری، لزوم آموزش بیشتر دستیاران و متخصصین رادیولوژی و حتی رشته های دیگر از جمله اطفال و جراحی برای استفاده بیشتر از آن وجود دارد.