بررسی افسردگی و اضطراب در بیماران همودیالیزی

مقدمه: اضطراب و افسردگی یکی از شایع ترین تظاهرات بیماری های مزمن است و نقش مهمی در زندگی بیمارانی که مبتلا به بیماری های محدود کننده حیات می باشند، دارد. بیماران مبتلا به نارسایی پیشرفت کلیه از جمله بیمارانی هستند که به دلیل تغییر در سبک زندگی به دلیل بیمارای و شیوه درمان اغلب با مشکلات روانی- اجتماعی زیادی دست به گریبان بوده و به همین دلیل افسردگی و اضطراب یکی از شایع ترین مشکلات روانشناختی آنان می باشد. این پژوهش با هدف تعیین افسردگی و اضطراب در بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام گرفت.

 روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1386 انجام شده است. نمونه گیری این مطالعه به روش نمونه گیری سرشماری می باشد که تعداد نمونه این مطالعه 150 نفر در نظر گرفته شد. میزان افسردگی توسط مقیاس افسردگی مرکز پژوهش های اپیدمیولوژی ces-d و میزان اضطراب واحدهای مورد مطالعه توسط پرسش نامه استاندارد شده اشپیل برگر مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss و با دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. لازم به ذکر است که در تجزیه و تحلیل اطلاعات ضریب اطمینان 95 درصد مدنظر بوده است.

نتایج: یافته های پژوهش حاضر در رابطه با میزان افسردگی نشان داد که 64.5 درصد بیماران تحت درمان با همودیالیز بالای نقطه برش پرسش نامه افسردگی ces-d قرار داشتند، یعنی مبتلا به افسردگی بودند. در رابطه با میزان افسردگی نتایج نشان داد 51.4 درصد واحدهای مورد مطالعه اضطراب آشکار و 49.7 درصد اضطراب پنهان داشتند. نتایج آزمون آماری نشان داد که بین افسردگی و متغیرهایی چون سابقه پیوند کلیه (0.04(p<، طول مدت دیالیز (0.01(p<، میزان درامد خانواده (0.001(p< و شغل (0.02(p< رابطه معنی داری وجود داشت. در حالی که بین افسردگی و وضعیت تاهل، سن و جنس، رابطه معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان اضطراب و افسردگی در بیماران تحت درمان با همودیالیز شرکت کننده در این مطالعه بالا بوده که می تواند سلامت آنان را به مخاطره اندازد. با توجه به این موضوع، اهمیت وجود مراکز مشاوره و روان درمانی در مراکز همودیالیز روشن می گردد.