ارتباط عوامل غذایی با چاقی در دانش آموزان دبستانی نیشابور

مقدمه: امروزه شیوع چاقی در کودکان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به سرعت رو به افزایش است و عوامل مختلفی در ایجاد آن دخالت دارند که لازم است در هر جمعیتی به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط عوامل غذایی با چاقی در دانش آموزان دبستانی شهر نیشابور در زمستان 1384 به انجام رسید.

روش کار: این مطالعه مورد شاهدی و مقطعی بر 1471 دانش آموز دبستانی شهر نیشابور در سال 1384 انجام شد، موارد به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده بودند. قد و وزن کلیه دانش آموزان اندازه گیری و نمایه توده بدن محاسبه شد. 114 دانش آموز چاق (گروه مورد که اندکس توده بدنی آن ها بزرگتر از صدک 95 معیار حسینی و همکاران بود، 114=n) و به همان تعداد دانش آموز غیر چاق (گروه شاهد که bmi آن ها بین صدک 15 تا 85 همان استاندارد بود 102=n) انتخاب شدند. جهت تعیین عوامل غذایی مرتبط با چاقی دو پرسشنامه تکرر مصرف مواد غذایی و 24 ساعت یادآمد خوراک تکمیل شد. اطلاعات حاصل شده با استفاده از روش آماری spss  تجزیه و تحلیل شده و از روش های کای اسکوئر و تی تست هم استفاده شد.

نتایج: نتایج نشان داد که میانگین انرژی دریافتی روزانه در گروه مورد (542.2± 2413.1 کیلوکالری) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد (411.7±1762.1 کیلوکالری) بود (0.001(p<. میزان انرژی دریافتی حاصل از هر یک از درشت مغذی ها نیز در دو گروه متفاوت بود (0.001(p<. هم چنین دو گروه از نظر مصرف نوشابه، چیپس، پفک، شکلات، آبمیوه طبیعی و غذاهای آماده تفاوت معنی دار داشتند (0.001(p<.

نتیجه گیری: ارائه برنامه های آموزش تغذیه در سطح خانوار به منظور کنترل شیوع چاقی در کودکان ضروری به نظر می رسد.